شهید احمد قصیر در خانواده ای مذهبی، در یکی از روستاهای حومه لبنان به نام «دیر قانون النهر» چشم به جهان گشود. تا سه سالگی به همراه خانواده اش در عربستان و سپس لیبی و دوران نوجوانی و شروع جوانی را مجددآ در عربستان سپری نمود. هنوز هفت ماه از تجاوز اسرائیلی ها به جنوب لبنان نگذشته بود که به اتفاق خانواده راهی محل تولد خود شد.
وی از طریق یکی از دوستان خود به حزب الله لبنان معرفی و آمادگی خود را برای انجام یک عملیات استشهادی تاریخی و به یاد ماندنی اعلام نمود. عملیلاتی که در میان بهت و حیرت اسرائیلیها و خصوصآ قصاب معروف اسرائیلی «شارون» ، به وقوع پیوست و برگ زرینی از مجاهدت و دشمن ستیزی مسلمانان و مایه غرور و سربلندی حزب الله است.
بالاخره بار چهارم در حالی که باران به شدت می بارید ، استخاره خوب آمد و بامداد روز یازدهم نوامبر 1982 میلادی (21 آبان 1361 شمسی) شهید احمد قصیر به طرف مقر صهیونیستها حرکت کرد.
همان دوستی که احمد قصیر را برای عملیات استشهادی معرفی نموده بود ، مسئول جمع آوری مواد منفجره و آماده سازی خودروی سفید رنگ پژو 504 احمد قصیر شد. احمد در اولین مذاکرهای که در این خصوص با سران حزب الله از جمله سیدحسن نصرالله (دبیر کل حزب الله لبنان) داشت اعلام کرد که تنها شرط او برای انجام این عملیات بزرگ این است که روز و ساعت عملیات را خودش تعیین کند. این شرط مورد قبول قرار گرفت و خودرو آماده شد. دوست احمد پس از آماده سازی خودرو به شهید قصیر گفت که تصمیم سازمان عوض شده و میبایست من این عملیات را انجام دهم! شهید به شدت مخالفت می کند و ملکیت ماشین را بهانه قرار داده و با فتوای شرعی یکی از افراد سازمان ، اختیار ماشین به شهید احمد قصیر داده شد که این معنای واقعی «فستبقو الخیرات» است.
شهید قصیر با آخرین سرعت ، اتومبیل حاوی مواد منفجره را وارد طبقه اول ساختمان کرده و در عرض چند ثانیه ، تمامی ساختمان به تلی از خاکستر تبدیل شد.
شهید هر روز برای انجام عملیات استخاره می کرد که تا سه بار بد آمد. به همین خاطر ، مسئولین حزب الله گمان کردند که وی در انجام عملیات مردد شده است. لذا تصمیم به تعویض وی گرفتند. اما بالاخره بار چهارم در حالی که باران به شدت می بارید ، استخاره خوب آمد و بامداد روز یازدهم نوامبر 1982 میلادی (21 آبان 1361 شمسی) شهید احمد قصیر به طرف مقر صهیونیستها حرکت کرد.
شهید احمد قصیر (امیر الاستشهادیون)
یکی از شاهدان عینی در این رابطه میگوید: بین ساعت شش و نیم تا هفت صبح ، پژوی احمد قصیر چندین بار طول خیابان را طی کرده و دوباره باز میگشت. بعدآ مشخص شد که در آن ساعت باران لحظه به لحظه شدت پیدا می کرده و صهیونیستهایی که داخل چادرهای اطراف مقر بوده اند ، در حال جابجا شدن برای رفتن به داخل ساختمان هشت طبقه مقر خود هستند و شهید منتظر بوده تا تعداد بیشتری از آنها وارد ساختمان شوند. بالاخره شهید با آخرین سرعت ، اتومبیل حاوی مواد منفجره را وارد طبقه اول ساختمان کرده و در عرض چند ثانیه ، تمامی ساختمان به تلی از خاکستر تبدیل شد. آریل شارون (وزیر جنگ وقت رژیم صهیونیستی) دقایقی پس از این حادثه خود را به محل وقوع انفجار رساند. در اثر این عملیات استشهادی ، بیش از 151 تن از صهیونیستها به هلاکت رسیدند. همچنین به واسطه این عملیات ، 13 نفر از زبده ترین افسران شاباک (سازمان اطلاعات ارتش اسرائیل) که فرماندهی آنها را ژنرال «عاموس ریمون» بر عهده داشت نیز به هلاک رسیدند. لازم به ذکر است تا به امروز ، این تعداد تلفات از نیروهای شاباک در هیچ معرکهای تکرار نشده است. چند ساعت بعد نیز که کاروان صهیونیستها به محل حادثه اعزام شد ، شهید حسن قصیر (برادر احمد) ، با خودروی دیگری خود را به ستون کاروان نظامیان زده و تعداد زیادی از آنها را به هلاکت رساند.
به واسطه این عملیات ، 13 نفر از زبده ترین افسران سازمان اطلاعات ارتش اسرائیل به هلاک رسیدند. لازم به ذکر است تا به امروز ، این تعداد تلفات از نیروهای شاباک در هیچ معرکهای تکرار نشده است.
بواسطه قولی که دو شهید از همرزمان خود گرفته بودند ، تا دو سال و نیم بعد ، خبر شهادتشان را به خانوادهشان نمیدهند و مادر شهید فکر میکرد فرزندانش در اسارت هستند.
آری جوان 18 ساله حزب الله ، بنیان گذار مکتبی شد که هنوز که هنوز است به عنوان غیرقابل کنترلترین شیوه مبارزه بر علیه ایادی استکبار به شمار می رود و هر بار که عملیاتی استشهادی صورت می پذیرد ، لرزه بر اندام صهیونیستهای متجاوز می افتد. با وجود اینچنین جوانان مؤمن ، شجاع و متعهدی است که گروه های مبارز خصوصآ حزبالله ، خار چشم دشمنان اسلام شده اند و بی دلیل نیست که حضرت آیت الله خامنهای، حزب الله را بازوی توانمند مبارزان اسلام معرفی نموده اند.
صهیونیستها از این روز با عنوان «فاجعه صور» نام میبرند که به زبان عبری میشود «آسون صور».
از آنجایی که احمد قصیر اولین مجری عملیات استشهادی در لبنان بود ، معروف شد به «فاتح عصر شهادتطلبان» یا «امیر الاستشهادیون» و روز شهادتش در لبنان را به نام «یوم الشهید - روز شهید» نامگذاری کردند.